Fernand PONTHIER (1885-1952): « Boerderij in Ardenne » schilderij olie op doek

Fernand Joseph PONTHIER werd op 29 maart 1885 geboren in Comblain-au-Pont (BE) en overleed op 20 november 1952 in Hamoir (BE), waar hij zijn woonplaats had gekozen. Geïnspireerd en getraind door Richard Heintz, met wie hij bevriend werd, was hij gepassioneerd door de schilderkunst die hij van 1914 tot zijn dood in 1952 intensief beoefende. Net als andere weinig bekende kunstenaars die het advies kregen van de 'Master of Sy', zoals Albert Sirtaine, Georges Ista, Elysée Fabry, Arthur Zeippen en Pol-François Mathieu, behoort Fernand Ponthier tot de informele École lieugeoise du paysage, een uitdrukking die soms wordt gebruikt door post-impressionistische, voornamelijk landschapsschilders, van de late 19e eeuw tot het midden van de 20e eeuw. In die zin koos de kunstenaar uit Hamoi ervoor om in de marge te blijven van de grote stromingen die de schilderkunst in de decennia waarin hij zijn kunst beoefende, zoals fauvisme, expressionisme, kubisme, surrealisme, enz. Hij beperkte zijn uitgebreide productie tot olieverfschilderijen en zeldzame aquarellen en gouaches. Hij lijkt de tekening alleen uitzonderlijk te hebben benaderd. Zijn favoriete onderwerpen zijn het wildwater en de rotsen van de rivieren van Luik, met name de Ourthe en haar zijrivieren, de Fagne, de Haute Ardennen en tijdens de vakantie het landschap van Zuid-Frankrijk. Hij hield zich ook bezig met wonen, met name vakwerkhuizen, kapellen, molens en regionale boerderijen. Ponthier liet zich duidelijk inspireren door de techniek met grote accenten van Heintz, maar is geenszins een pure kopieerder. Hij heeft een interessante artistieke persoonlijkheid ontwikkeld. Zijn kleuren hebben zelden de intensiteit en het licht van die van zijn mentor. Zijn schilderijen zweten niet zo uitbundigheid. Het was de emotie van het landschap, met een sfeer die verandert met de seizoenen en de uren, die zijn draad van Ariane was. In zijn rivieren bijvoorbeeld wist hij de adem en grillen van het licht in de seizoenen fijn te vangen