Charles-Louis Lasalle 'Marie Carmen' schilderij olieverf op doek, 2002

Charles-Louis Lasalle 'Marie Carmen'.
Olieverf op doek, 1992.
Met NFT-certificaat uitgegeven door La Preuve. Digitaal.
"Dit samenspel van grenzen, dat hij beheerst, stelt hem in staat de osmose te handhaven in wat hij 'VRIJHEID' noemt."
Franse schilder, beeldhouwer en dichter, geboren in Hanoi (Vietnam) in 1938, bracht zijn jeugd door in Indochina en zijn adolescentie in Afrika. Beïnvloed door de Bourgondische esthetiek, de Vlaamse Primitieven en de Italiaanse Renaissance, blonk hij uit in de schone kunsten door zijn verschillende uitdrukkingswijzen: schilderen, beeldhouwen, graveren, tekenen en lithografie.
Van tentoonstelling tot tentoonstelling verdubbelt de schilder zijn rol als dichter en gebruikt hij esthetische metaforen om een persoonlijk universum te definiëren dat trouw is aan het Manifest voor Barokke Romantiek. Het Centre d'Art Contemporain de la Villa Tamaris, een prestigieuze locatie die een aantal van 's werelds grootste kunstenaars heeft verwelkomd, wijdt een gedenkwaardige overzichtstentoonstelling aan hem, en markeert daarmee een essentiële stap voorwaarts.
Esthetische benadering :
Geïnspireerd door de klassieke iconografie van schoonheid, waarin de weergave van het mannelijke en vrouwelijke lichaam uitblinkt, maakt het werk van Charles-Louis La Salle gebruik van schoonheidscanons die geassocieerd worden met de karakteristieke weergavetechnieken van sluiers van Rogier Van der Weyden, de Vlaamse meester uit de 15e eeuw.
Door de emotie van het beeld te combineren met een meesterlijke techniek, is het schilderij ondubbelzinnig, terwijl er toch een onthechting mogelijk is tussen de esthetische vorm en de betekenis van het beeld. Op de grens tussen het gestructureerde model en zijn plastische dematerialisatie speelt Charles-Louis in op het moment dat hij de toeschouwer bevrijdt van de beperkingen van plastische kennis, schoonheid of het estheticisme van de kunst.
Geïnspireerd door de kunstenaars van zijn tijd, vrienden of kennissen, speelt Charles-Louis met woorden en deconstrueert hij de ruimte op de manier van de kubisten, terwijl hij de nonchalance van zijn lijnen, stoffen en zelfs lichamen behoudt.