BERNARD DESFRERE “Roos” groot 1/10 olieverf zeefdruk, Cobra uurwerk, 1972

Zeefdruk door Bernard Desfrere getiteld “Rose” en olieverf op papier, 1e van een serie van 10 (allemaal uniek in kleur), in 1972.

Cobra beweging.

Afmeting: 100 x 120 cm.

Biografie:

Bernard Desfrere (1928 Chimay – 2005 Esneux) was een schilder die verbonden was aan de Cobra-beweging.

Afgestudeerd aan de Académie des Beaux-Arts de Liège (atelier Adrien Dupagne - Robert Crommelynck) en La Cambre, école Supérieure d'architecture et des arts décoratifs de Bruxelles, atelier Paul Delvaux. Staatsbeurs voor de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Luik.

Aanvankelijk decorateur en daarna reclameman, hij ontwierp de logo's voor de Jupiler brouwerij. Van 1963 tot 1976 doceert hij grafische kunsten aan de Académie des Beaux-Arts in Luik. Van 1977 tot 1993 doceerde hij schilderen aan het eindatelier van de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Luik. Van 1961 tot 1993 doceerde hij schilderen en zeefdrukken in het Maison de la Culture “Le Château” in Luik (Sclessin).

Hij nam deel aan talrijke tentoonstellingen en beurzen in België, Frankrijk, Duitsland, Nederland en Luxemburg. Zijn werken bevinden zich in openbare en privécollecties.

Jacques Parisse schreef in 1975: “De schilderkunst van Bernard Desfrère is actie, gebaar, energie. De kunstenaar verbindt zich met kleur en projecteert wat hij heeft uitgewerkt in de pasta. Elk doek is een nieuw probleem. Desfrère heeft de zeldzame moed om altijd nieuw te zijn, terwijl zoveel andere kunstenaars onder het mom van “stijl” een eeuwige herhaling van hetzelfde onderwerp presenteren. Er gaat een intense visceraliteit uit van zijn schilderkunst en als zijn schildersezel het opschrift draagt: Rien n'est plus laid que le beau (Niets is lelijker dan schoonheid), is het gemakkelijk te begrijpen dat de man het grootste belang hecht aan de kracht van emoties en hun waarachtigheid. Uit zijn kokers komt tumult of kalmte, rumoer of stilte, maar nooit onbeduidendheid. Het is een soort permanente creatieve opstand”, E. Lemaire.

Onderscheidingen:
1947 Prix Marie (schildersezel)
1948 Jonissen Buttinxprijs
1949 Prix Watteau (schildersezel)
1950 Grande Médaille en Vermeil voor tekening en monumentale schilderkunst
1950 Prijs Watteau (monumentale schilderkunst)
1957 Winnaar van de affichewedstrijd van het Palais des Congrès.

Biobliografie: ACTUEL XX - La peinture à Liège au XXème siècle - Jacques Parisse, Pierre Mardaga éditeur 1975, pagina 125, 130, 131.