René PÉAN (1875-1955): « Jeune femme souriante »

René Louis Péan, geboren in Parijs op 1 juli 1875 en overleden in Ermont (Val-d'Oise) op 4 september 1955, was een Franse schilder, afficheontwerper en illustrator. Als leerling van Jules Chéret maakte hij tussen 1895 en 1905 in de werkplaats van Chaix vele affiches voor de wereld van amusement en vrije tijd. Zijn familie komt uit Sarthe en vestigde zich in Parijs aan het begin van het Tweede Keizerrijk. In 1889 trad hij toe tot het atelier van Jules Chéret als leerling-lithograaf, dat na 1881 de Imprimerie Chaix werd, aan de rue Bergère 20, waar hij bleef tot 1910. In 1891 studeerde hij ook lithografie aan de École voor decoratieve kunsten van Parijs. In Chaix, waar hij collega's Lucien Lefèvre en Georges Meunier had, produceerde hij affiches voor het theater, toerisme, warenhuizen, moderne fabrikaten: ongeveer 150 affiches tussen 1895 en 1913. Ze beeldden lachende en elegante jonge vrouwen of landschappen af. en monumenten beschreven met bijna fotografische precisie. Twee van zijn producties zijn gereproduceerd op de planken van de Masters of the Poster: A la place Clichy (1898) en Aux Trois Quartiers (1899). In december 1899 getuigt een artikel in het tijdschrift La Rampe over het toneelstuk Shakespeare dat hij de ontwerper van de kostuums was. In 1901 nam hij deel aan de centverzameling en in 1903 aan de wedstrijd voor de Byrrh-poster. Hij tekent ook voor de pers. . De oorlog lijkt een breuk in zijn carrière te betekenen: zijn productie van affiches is veel minder belangrijk na de jaren 1920. Vervolgens lijkt hij zich te richten op het maken van werken voor reclamedoeleinden in de vorm van chromolithografieën die jonge meisjes voorstellen, gezien vanuit driekwart , met gevarieerde kapsels (Columbine tricorn, baret...) die we ontmoeten met een verbazingwekkende gelijkenis met zijn tijdgenoot Marcel Bloch. Zijn olieverfschilderijen, aquarellen en pastels nemen modieuze onderwerpen aan. Hij is de vriend van Alfons Mucha.