Bronzen bas-reliëf "DE MIJNWERKER" (1904) van CONSTANTIN MEUNIER (1831-1905):

In de donkere kronkels van een kolenmijn staat een man met een gezicht getekend door inspanning en lijden.

Zijn uitgemergelde profiel getuigt van jaren van onvermoeibare arbeid, jarenlang het delven van de rijkdommen van de aarde voor de meesters van de industrie.

In zijn vermoeide ogen ligt het verhaal van een hele arbeidersklasse, opgeofferd op het altaar van vooruitgang en hebzucht.

Het hoofd van de mijnwerker, een meesterlijk werk doordrenkt van Meuniers sociale kunst, komt tevoorschijn uit de schaduwen van de vergetelheid om ons eraan te herinneren de gestolen waardigheid van hen die de ingewanden van de aarde hebben bewerkt.

In 1904 opgedragen door de steenkoolhandelaar en mecenas Edouard Taymans, is dit opvallende werk een stille schreeuw van wanhoop en veerkracht.

Op de achtergrond roepen de dreigende silhouetten van een fabrieksschoorsteen en de kale bult van een afvalberg de meedogenloze realiteit op van het dagelijks leven van de mijnwerkers.

Elke lijn, elke kloof van het bas-reliëf gebeeldhouwd door Meunier is doordrenkt van het zweet en bloed van degenen die de tol van hun leven hebben betaald voor de winsten van de machtigen.

Dit hoofd van de mijnwerker bestaat in verschillende vormen - gips, brons, zandsteen - maar in elk draagt het de onuitwisbare stempel van de strijd van de arbeiders.

Het doet denken aan Meuniers eerdere beeldhouwwerken, zoals de Mijnwerkers bij het verlaten van de put die op de Salon van 1893 werden tentoongesteld, waar figuren uitgeput door het werk in het Zwarte Land zijn vereeuwigd in brons, aangrijpende getuigenissen van een tijd van ellende en gebroken hoop.